การไปย้อนกลับไปดูหนังเก่าๆ ที่หอภาพยนตร์เป็นประสบการณ์ที่หาจากที่อื่นไม่ได้อีกแล้ว ต้องที่นี่เลยเท่านั้น เพราะจะทำให้คุณคิดถึงช่วงเวลาอันมีความสุขเหล่านั้นขึ้นมาอีกว่าแล้วมาดูกันเลย
1.Myself ขอให้รักจงเจริญ (2007)
เป็นหนังไทยที่ออกฉายในปี พ.ศ. 2550 ผลงานดูแลชิ้นแรกของ ดงษ์พัฒน์ วชิรบรรจง นำแสดงโดย อนันดา เอเวอริงหมูแฮม เกิดเรื่องเกี่ยวกับความรักของเกย์หนุ่ม ดาราคาบาเร่โชว์ ที่สูญเสียความทรงจำ กับครีเอทีฟสาวบริษัทออร์เอ็งไนเซอร์
สิ่งที่สะดุดตาที่สุดในหนังเรื่องนี้ คือการนำเสนอตัวละคร แทน กับ คุณอุ้ม ซึ่งเป็น character ที่มีเสน่ห์รวมทั้งน่าจำมาก นึกออกว่าเวลาที่มองหนแรกในโรงเนี่ยผมตกหลุมรักผู้แสดงคุณอุ้มมาก นี่คือผู้แสดงด้ามจับจำต้องได้ ไม่สวยกระทั่งเกินความจำเป็น ปฏิบัติงานเก่ง แต่ขาดความมั่นใจและความเชื่อมั่นนิดๆรั่วๆหน่อย รวมทั้งมีความเป็นผู้หญิงๆมากๆกับแทน ผู้แสดงที่หากแม้กายจะเป็นชาย แต่ไม่มี skill ความเป็นผู้ชายเลย ซ่อมไฟมิได้ ชกไม่เก่ง ร้องเพลงก็แย่ แต่เค้าจะอยู่ข้างๆคุณอุ้มเสมอในตอนที่เธอมีปัญหา กับประโยคกล้วยๆที่แทนชอบกล่าวอย่าง “คุณอุ้มเก่งจัง ผมคงจะเพราะเหตุไรได้”
2.February กุมภาพันธ์ (2003)
เมื่อ “แก้วตา” ได้รับรู้ถึงเวลาวันตายของตน เธอตัดสินดำเนินชีวิตที่เหลืออยู่เพียงแต่สี่เดือนบินไปนิวยอร์ก เพื่อลืมเรื่องจริงอันแสนเจ็บทั้งหลายแหล่ที่ประเทศไทย แต่ที่นิวยอร์กเธอกลับเกิดอุบัติเหตุตั้งแต่วันแรกที่ไปถึง เมื่อรู้ตัวขึ้นมาเธอกลับจำอะไรมิได้แม้กระทั้งชื่อของตน ท่ามกลางบรรยากาศที่ผิดตา กลางเมืองอันแปลกแยกรวมทั้งงงมาก ในซอกหลืบของความมืดแห่งมหานครนิวยอร์ก ที่นั่นเธอได้เจอกับชายลึกลับ ที่เธอไม่รู้เลยว่าเขาเป็นผู้ใดกัน ปฏิบัติงานอะไร รู้เพียงแต่ว่า เขาเป็นคนๆเดียวที่คอยดูแลเธอตลอดมา ในตอนที่ผ่านไปวันแล้ววันเล่า แม้ว่าจะทำให้บาดแผลของเธอดียิ่งขึ้น แต่นั่นก็ไม่จำเป็น เท่ากับความรู้สึกที่เธอได้รับจากเขา ความรู้สึกที่อย่างกับได้เริ่มต้นชีวิตใหม่อีกที แต่ความรักจะสำคัญยังไง หากเธอได้รู้ว่า ระยะเวลาอันแสนสุขนี้ มีเวลาถึงแค่เพียง เดือนกุมภาพันธ์ เท่านั้น
3. The Possible เก๋า..เก๋า (2006)
หนังไทยในการดูแลของบอล-วิทยา ทองคำอยู่ยง หนึ่งในกลุ่มผู้กำกับ ‘แฟนฉัน’ ที่ปล่อยให้เพื่อนฝูงๆร่วมกลุ่มออกไปสร้างที่รวมทั้งผลงานมานักต่อนักนี้ เกิดเรื่องราวของวงดนตรีสตริงคอมโบโด่งดังแห่งสมัยอย่าง Possible ที่มีสมาชิกระดับคิวทองคำอย่าง ต๋อย นักร้องนำ (นำแสดงโดยโจอี้ บอย นักร้องฮิพฮอพระดับตำนาน) , โบ้ มือกีตาร์ (แสดงโดยพี่โป้ โยคีเพลย์บอย อีกผู้ที่ผมประทับใจ) , สอง เบบี้ มือเบส (โดยพี่สอง มือเบสสุดแนวกระจายของวงพาราด็อกซ์), เบ๊ คนตีกลองน้องเล็ก (แสดงโดยโบ โอโซน นักจัดรายการวิทยุคลื่น EFM), น็อต คีย์บอร์ดเทพ (นำแสดงโดยน็อต คู่หูของโจอี้บอย) รวมทั้งเหล่าสมาชิกนักเป่าอีกสามคน พวกเขาเป็นวงที่เป็นที่รู้จักเลื่องลือ แฟนๆต่างลุ่มหลงกันถึงขั้นไปรอเพื่อฟังกันตั้งแต่เวลารุ่งสาง แต่เช่นเดียวกับวงดนตรีที่เป็นที่รู้จัก การลำพองลำพองรวมทั้งความคะนองตัวเองทำให้พวกเขามีพฤติกรรมที่ชั่วช้าใช่ที่ ทั้งยังเมาสุราขณะแสดง ไม่สนใจความรู้สึกมิตรรักแฟนเพลง แถมไปเบ่งเกทับกับวงรุ่นน้องตามหลังอย่าง The Impossible แบบไม่ให้ผุดให้กำเนิด แน่ล่ะ พวกเขาก็มิได้รู้สึกรู้สาอะไรสักเท่าไรนัก ด้วยสำคัญตัวเองว่ายังคงจะเป็นที่รู้จักรวมทั้งเป็นที่นิยม ด้วยเหตุดังกล่าวจะทำ คิด หรือกล่าวอะไร ก็มิได้มีผลเห็นผลเสียกับตัวเองกันสักกี่มากน้อย
